Bed in de woonkamer

Voor de bevalling van onze tweede stonden dit keer de seinen op groen om thuis te bevallen. Dit in tegenstelling tot de bevalling van onze eerste waarbij ik op medische indicatie in het ziekenhuis ben bevallen. Dat was destijds een goede ervaring, maar toch, een thuisbevalling leek mij heerlijk, zo lekker vertrouwd en puur in je eigen omgeving.
Met mijn man besprak ik in de loop van de zwangerschap het idee om in de woonkamer te bevallen. Ik ben nogal praktisch van aard en met een ervaring van veel vochtverlies tijdens de eerste bevalling, zowel door spugen als door vruchtwater, zag ik spontaan allerlei vlekken ontstaan in onze slaapkamervloerbedekking. Daarbij genomen dat ook onze boxspring niet op klossen kon, vond ik het een goed idee om in de woonkamer een éénpersoonsbed neer te zetten. In de woonkamer is immers ruimte genoeg en alle spullen die je nodig hebt, heb je bij de hand. En mocht ik toch nog naar het ziekenhuis moeten, dan hoefde ik geen trap af te lopen.
Bij één van de laatste controles bij Verloskundigen Amersfoort meldde ik dat ik in de woonkamer zou bevallen. De reactie was zeer positief, “daar zijn wij alleen maar blij mee” zei Angelique. En zo stond een week lang een bed in de woonkamer te wachten totdat het gebruikt zou worden. Onze oudste vond het ook erg interessant, en die konden we juist door dat zichtbare bed goed uitleggen wat er ging gebeuren met mama als de baby geboren zou gaan worden.
Op zondagmorgen 8 november om 10.30u dienden de eerste weeën zich aan, ik had gelijk door dat de bevalling ging beginnen. Hangend op de aanrecht pufte ik de weeën weg. Liesbeth had dienst en die meldde zich, zoals telefonisch doorgesproken, al snel. Ook het verloop van mijn bevalling ging vlot, al snel ben ik op mijn bed gaan liggen en kwam de ontsluiting goed op gang. Korte tijd later, en uiteindelijk na twee persweeën, werd om 14.47u onze dochter geboren. Gewoon thuis in je eigen woonkamer op je oude studentenbedje. Een bevalling die prima werd begeleid door Liesbeth en kraamhulp Esther. En weet je wat ik achteraf zo mooi vind? Dat op de eerste foto’s die zijn gemaakt ook het speelgoed te zien is van onze oudste. Als onze dochter wordt gewogen staan de legobouwsels op de achtergrond op de foto. Hoe bijzonder is dat want hier is van tevoren natuurlijk helemaal niet over nagedacht maar het valt je later pas op. En Liesbeth kon tijdens mijn bevalling rustig aan onze tafel haar administratieve zaken bijwerken. Ruimte genoeg immers. Een bed in de woonkamer, ik kan het iedereen aanraden.